Perspektywy rynku Indonezji w zakresie sprzedaży i produkcji pojazdów elektrycznych

Indonezja konkuruje z takimi krajami jak Tajlandia i Indie, jeśli chodzi o rozwój przemysłu pojazdów elektrycznych i zapewnienie realnej alternatywy dla Chin, największego na świecie producenta pojazdów elektrycznych. Kraj ma nadzieję, że dostęp do surowców i potencjału przemysłowego pozwoli mu stać się konkurencyjną bazą dla producentów samochodów elektrycznych i zbudować lokalny łańcuch dostaw. Prowadzone są polityki wspierające mające na celu zachęcanie do inwestycji produkcyjnych, a także lokalnej sprzedaży pojazdów elektrycznych.

Perspektywy rynku krajowego
Indonezja aktywnie pracuje nad ustanowieniem zauważalnej obecności w branży pojazdów elektrycznych (EV), a celem jest dotarcie do 2,5 miliona użytkowników pojazdów elektrycznych do 2025 r.

Jednak dane rynkowe sugerują, że zmiana nawyków konsumentów motoryzacyjnych zajmie trochę czasu. Jak wynika z sierpniowego raportu agencji Reuters, pojazdy elektryczne stanowią mniej niż jeden procent samochodów na drogach Indonezji. W ubiegłym roku Indonezja odnotowała zaledwie 15 400 sprzedaży samochodów elektrycznych i około 32 000 motocykli elektrycznych. Nawet jeśli wybitni operatorzy taksówek, tacy jak Bluebird, rozważają przejęcie flot pojazdów elektrycznych od dużych firm, takich jak chiński gigant motoryzacyjny BYD, prognozy indonezyjskiego rządu będą potrzebowały więcej czasu, aby stały się rzeczywistością.

Wydaje się jednak, że następuje stopniowa zmiana nastawienia. W zachodniej Dżakarcie dealer samochodowy PT Prima Wahana Auto Mobil zaobserwował rosnącą tendencję w sprzedaży pojazdów elektrycznych. Według przedstawiciela handlowego firmy rozmawiającego z China Daily w czerwcu tego roku klienci w Indonezji kupują i używają Wuling Air EV jako pojazdu dodatkowego, obok istniejących konwencjonalnych pojazdów.

Ten rodzaj podejmowania decyzji może wiązać się z obawami dotyczącymi powstającej infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych i usług posprzedażnych, a także zasięgu pojazdu elektrycznego, który odnosi się do poziomu naładowania akumulatora potrzebnego do dotarcia do miejsca docelowego. Ogólnie rzecz biorąc, koszty pojazdów elektrycznych i obawy związane z zasilaniem akumulatorowym mogą utrudniać początkowe przyjęcie.

Ambicje Indonezji wykraczają jednak poza zachęcanie konsumentów do korzystania z pojazdów napędzanych czystą energią. Kraj stara się również zająć pozycję kluczowego węzła w łańcuchu dostaw pojazdów elektrycznych. W końcu Indonezja jest największym rynkiem motoryzacyjnym w Azji Południowo-Wschodniej i drugim co do wielkości ośrodkiem produkcyjnym w regionie, po Tajlandii.

W kolejnych sekcjach badamy kluczowe czynniki napędzające ten zwrot w segmencie pojazdów elektrycznych i omawiamy, co sprawia, że ​​Indonezja jest preferowanym miejscem docelowym dla inwestycji zagranicznych w tym segmencie.

Polityka rządu i środki wsparcia
Rząd Joko Widodo włączył produkcję pojazdów elektrycznych do planu głównego ASEAN_Indonesia_Acceleration and Expansion of Indonesia Development Economic Development 2011–2025 oraz nakreślił rozwój infrastruktury pojazdów elektrycznych w Narasi-RPJMN-2020-2024-versi-Bahasa-Inggris (Krajowy plan średnioterminowy 2020-2024).

Zgodnie z Planem na lata 2020–24 industrializacja kraju będzie koncentrować się przede wszystkim na dwóch kluczowych obszarach: (1) produkcji wyższego szczebla towarów rolnych, chemicznych i metalowych oraz (2) wytwarzaniu produktów podnoszących wartość i konkurencyjność. Produkty te obejmują szeroki zakres sektorów, w tym pojazdy elektryczne. Wykonanie planu będzie wspierane poprzez ujednolicenie polityk w sektorach podstawowym, drugorzędnym i trzecim.
W sierpniu tego roku Indonezja ogłosiła przedłużenie o dwa lata producentom samochodów spełnienia wymogów kwalifikacyjnych w zakresie zachęt do pojazdów elektrycznych. Dzięki nowo wprowadzonym, łagodniejszym regulacjom inwestycyjnym producenci samochodów mogą zobowiązać się, że do 2026 r. w Indonezji wyprodukują co najmniej 40% komponentów do pojazdów elektrycznych, aby kwalifikować się do zachęt. Znaczące zobowiązania inwestycyjne podjęły już chińska marka Neta EV i japońska firma Mitsubishi Motors. Tymczasem firma PT Hyundai Motors Indonesia wprowadziła na rynek swój pierwszy pojazd elektryczny wyprodukowany w kraju w kwietniu 2022 r.

Wcześniej Indonezja ogłosiła zamiar obniżenia ceł importowych z 50 procent do zera dla producentów pojazdów elektrycznych rozważających inwestycje w tym kraju.

W 2019 r. rząd Indonezji wprowadził szereg zachęt skierowanych do producentów pojazdów elektrycznych, firm transportowych i konsumentów. Zachęty te obejmowały obniżone cła importowe na maszyny i materiały wykorzystywane do produkcji pojazdów elektrycznych oraz oferowały wakacje podatkowe na maksymalnie 10 lat producentom pojazdów elektrycznych inwestującym co najmniej 5 bilionów rupii (równowartość 346 mln dolarów amerykańskich) w kraju.

Rząd Indonezji znacznie obniżył również podatek od wartości dodanej na pojazdy elektryczne z 11 procent do zaledwie jednego procenta. Posunięcie to spowodowało zauważalny spadek ceny początkowej najtańszego Hyundaia Ioniq 5, z ponad 51 000 dolarów do poniżej 45 000 dolarów. Jest to nadal oferta premium dla przeciętnego indonezyjskiego użytkownika samochodu; ceny najtańszego samochodu benzynowego w Indonezji, Daihatsu Ayla, zaczynają się od 9 000 dolarów.

Czynniki wzrostu w produkcji pojazdów elektrycznych
Głównym motorem rozwoju produkcji pojazdów elektrycznych są obfite krajowe zasoby Indonezji.

Kraj ten jest wiodącym na świecie producentem niklu, kluczowego składnika w produkcji akumulatorów litowo-jonowych, które są głównym wyborem w przypadku zestawów akumulatorów do pojazdów elektrycznych. Indonezyjskie rezerwy niklu stanowią około 22–24 procent światowych zasobów niklu. Ponadto kraj ma dostęp do kobaltu, który wydłuża żywotność akumulatorów pojazdów elektrycznych, oraz boksytu wykorzystywanego do produkcji aluminium, kluczowego elementu w produkcji pojazdów elektrycznych. Ten łatwy dostęp do surowców może potencjalnie znacznie obniżyć koszty produkcji.

Z czasem rozwój możliwości produkcyjnych Indonezji w zakresie pojazdów elektrycznych może wzmocnić regionalny eksport, jeśli sąsiednie gospodarki odczują gwałtowny wzrost popytu na pojazdy elektryczne. Rząd planuje wyprodukować około 600 000 pojazdów elektrycznych do 2030 roku.

Oprócz zachęt do produkcji i sprzedaży Indonezja stara się zmniejszyć swoją zależność od eksportu surowców i przejść na eksport towarów o wyższej wartości dodanej. W rzeczywistości Indonezja zakazała eksportu rudy niklu w styczniu 2020 r., jednocześnie zwiększając swoje możliwości w zakresie wytapiania surowców, produkcji akumulatorów do pojazdów elektrycznych i produkcji pojazdów elektrycznych.

W listopadzie 2022 r. Hyundai Motor Company (HMC) i PT Adaro Minerals Indonesia, Tbk (AMI) podpisały protokół ustaleń (MoU), którego celem jest zapewnienie stałych dostaw aluminium w celu zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na produkcję samochodów. Współpraca ma na celu stworzenie kompleksowego systemu współpracy w zakresie produkcji i dostaw aluminium, wspieranego przez AMI we współpracy ze spółką zależną PT Kalimantan Aluminium Industry (KAI).

Jak podano w komunikacie prasowym firmy, Hyundai Motor Company rozpoczął działalność w zakładzie produkcyjnym w Indonezji i aktywnie angażuje się we współpracę z Indonezją w kilku dziedzinach, mając na uwadze przyszłe synergie w przemyśle motoryzacyjnym. Obejmuje to zbadanie inwestycji we wspólne przedsięwzięcia w zakresie produkcji ogniw akumulatorowych. Co więcej, indonezyjskie zielone aluminium, charakteryzujące się wykorzystaniem niskoemisyjnej elektrowni wodnej, będącej przyjaznym dla środowiska źródłem energii, jest zgodne z polityką HMC dotyczącą neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla. Oczekuje się, że to zielone aluminium zaspokoi rosnący światowy popyt wśród producentów samochodów.
Kolejnym ważnym celem są cele Indonezji w zakresie zrównoważonego rozwoju. Krajowa strategia dotycząca pojazdów elektrycznych przyczynia się do realizacji przez Indonezję celów zerowej emisji netto. Indonezja niedawno przyspieszyła swoje cele w zakresie redukcji emisji, obecnie dążąc do redukcji emisji o 32% (w porównaniu z 29%) do 2030 r. Pojazdy osobowe i użytkowe odpowiadają za 19,2% całkowitej emisji generowanej przez pojazdy drogowe, co stanowi agresywną zmianę w kierunku przyjęcia i wykorzystania pojazdów elektrycznych znacznie ograniczyłoby całkowitą emisję.

W najnowszej Indonezyjskiej Liście Pozytywnych Inwestycji w szczególności nie ma działalności wydobywczej, co oznacza, że ​​z technicznego punktu widzenia jest ona otwarta w 100% na własność zagraniczną.

Jednakże inwestorzy zagraniczni powinni znać rozporządzenie rządu nr 23 z 2020 r. i ustawę nr 4 z 2009 r. (ze zmianami). Przepisy te stanowią, że zagraniczne spółki wydobywcze muszą stopniowo zbywać co najmniej 51 procent swoich akcji na rzecz akcjonariuszy indonezyjskich w ciągu pierwszych 10 lat od rozpoczęcia produkcji komercyjnej.

Inwestycje zagraniczne w łańcuch dostaw pojazdów elektrycznych
W ciągu ostatnich kilku lat Indonezja przyciągnęła znaczne inwestycje zagraniczne w przemyśle niklowym, skupione głównie na produkcji akumulatorów elektrycznych i powiązanym rozwoju łańcucha dostaw.

Godne uwagi wydarzenia obejmują:

Mitsubishi Motors przeznaczyło około 375 mln dolarów na rozwój produkcji, w tym na samochód elektryczny Minicab-MiEV, a produkcję pojazdów elektrycznych planuje rozpocząć w grudniu.
Neta, spółka zależna chińskiego Hozon New Energy Automobile, rozpoczęła proces przyjmowania zamówień na Neta V EV i przygotowuje się do lokalnej produkcji w 2024 roku.
Dwóch producentów, Wuling Motors i Hyundai, przeniosło część swojej działalności produkcyjnej do Indonezji, aby zakwalifikować się do pełnych zachęt. Obie firmy posiadają fabryki poza Dżakartą i są wiodącymi konkurentami na krajowym rynku pojazdów elektrycznych pod względem sprzedaży.
Chińscy inwestorzy zaangażowani są w dwie duże inicjatywy w zakresie wydobycia i hutnictwa niklu zlokalizowane na Sulawesi, wyspie znanej z ogromnych złóż niklu. Projekty te są powiązane z podmiotami notowanymi na giełdzie Indonezja Morowali Industrial Park i Virtue Dragon Nickel Industry.
W 2020 r. Ministerstwo Indonezji i LG podpisały protokół ustaleń o wartości 9,8 miliarda dolarów na rzecz LG Energy Solution w celu inwestowania w cały łańcuch dostaw pojazdów elektrycznych.
W 2021 roku LG Energy i Hyundai Motor Group rozpoczęły budowę pierwszej w Indonezji fabryki ogniw akumulatorowych o wartości inwestycji wynoszącej 1,1 miliarda dolarów i zaprojektowanej pod kątem wydajności 10 GWh.
W 2022 r. Ministerstwo Indonezji Indonezji zawarło protokół ustaleń z Foxconn, Gogoro Inc, IBC i Indika Energy, obejmujący produkcję akumulatorów, elektromobilność i powiązane branże.
Indonezyjska państwowa firma wydobywcza Aneka Tambang nawiązała współpracę z chińską grupą CATL w ramach umowy dotyczącej produkcji pojazdów elektrycznych, recyklingu akumulatorów i wydobycia niklu.
LG Energy buduje wartą 3,5 miliarda dolarów hutę w prowincji Jawa Środkowa, która będzie w stanie produkować 150 000 ton siarczanu niklu rocznie.
Vale Indonesia i Zhejiang Huayou Cobalt nawiązały współpracę z Ford Motor przy budowie fabryki wytrącania wodorotlenków (MHP) w prowincji południowo-wschodni Sulawesi o planowanej wydajności 120 000 ton, wraz z drugą fabryką MHP o wydajności 60 000 ton.