ინდონეზიის ბაზრის პერსპექტივები EV გაყიდვებისა და წარმოებისთვის

ინდონეზია კონკურენციას უწევს ისეთ ქვეყნებს, როგორიცაა ტაილანდი და ინდოეთი, რათა განავითაროს თავისი ელექტრო მანქანების ინდუსტრია და უზრუნველყოს სიცოცხლისუნარიანი ალტერნატივა ჩინეთისთვის, მსოფლიოში წამყვანი ელექტრომობილების მწარმოებელი. ქვეყანა იმედოვნებს, რომ ნედლეულისა და სამრეწველო შესაძლებლობების ხელმისაწვდომობა საშუალებას მისცემს მას გახდეს კონკურენტუნარიანი ბაზა ელექტრომომარაგების მწარმოებლებისთვის და საშუალებას მისცემს შექმნას ადგილობრივი მიწოდების ჯაჭვი. არსებობს მხარდამჭერი პოლიტიკა, რათა წაახალისოს წარმოების ინვესტიციები, ისევე როგორც ელექტრომობილების ადგილობრივი გაყიდვები.

შიდა ბაზრის პერსპექტივა
ინდონეზია აქტიურად მუშაობს ელექტრო მანქანების (EV) ინდუსტრიაში შესამჩნევი წარმოდგენის დასამყარებლად, რომლის მიზანია 2025 წლისთვის ელექტრომობილების 2,5 მილიონ მომხმარებელს მიაღწიოს.

მიუხედავად ამისა, ბაზრის მონაცემები ვარაუდობს, რომ ავტომომხმარებლის ჩვევების ტრანსფორმაციას გარკვეული დრო დასჭირდება. როიტერის აგვისტოს მოხსენების თანახმად, ინდონეზიის გზებზე მანქანების ერთ პროცენტზე ნაკლებს ელექტრო მანქანები შეადგენენ. გასულ წელს ინდონეზიაში დაფიქსირდა მხოლოდ 15,400 ელექტრომობილის გაყიდვა და დაახლოებით 32,000 ელექტრომოტოციკლის გაყიდვა. მაშინაც კი, როდესაც ცნობილი ტაქსის ოპერატორები, როგორიცაა Bluebird, განიხილავენ EV ფლოტების შეძენას მსხვილი კომპანიებისგან, როგორიცაა ჩინური ავტო გიგანტი BYD, ინდონეზიის მთავრობის პროგნოზებს მეტი დრო დასჭირდება, რათა რეალობად იქცეს.

თუმცა, როგორც ჩანს, დამოკიდებულების თანდათანობითი ცვლილება მიმდინარეობს. დასავლეთ ჯაკარტაში, ავტო დილერმა PT Prima Wahana Auto Mobil-მა დააფიქსირა მზარდი ტენდენცია მისი EV გაყიდვებში. კომპანიის გაყიდვების წარმომადგენლის თქმით, რომელიც China Daily-ს ამ წლის ივნისში ესაუბრებოდა, ინდონეზიაში მომხმარებლები ყიდულობენ და იყენებენ Wuling Air EV-ს, როგორც მეორად მანქანას, მათ არსებულ ჩვეულებრივებთან ერთად.

ამ ტიპის გადაწყვეტილების მიღება შეიძლება დაკავშირებული იყოს ელექტრომობილების დამუხტვისა და გაყიდვის შემდგომი სერვისების განვითარებადი ინფრასტრუქტურის შესახებ შეშფოთებასთან, ასევე ელექტრომომარაგების დიაპაზონთან, რაც ეხება დანიშნულების ადგილამდე მისასვლელად საჭირო ბატარეის დატენვას. მთლიანობაში, ელექტრომობილების ხარჯებმა და ბატარეის სიმძლავრის შესახებ შეშფოთებამ შეიძლება შეაფერხოს თავდაპირველი მიღება.

თუმცა, ინდონეზიის ამბიციები სცილდება მომხმარებელთა წახალისებას სუფთა ენერგიის მანქანების გამოყენებისათვის. ქვეყანა ასევე ცდილობს პოზიციონირება მოახდინოს, როგორც ცენტრალური ცენტრი ელექტრომომარაგების ქსელში. ყოველივე ამის შემდეგ, ინდონეზია არის უმსხვილესი საავტომობილო ბაზარი სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში და რეგიონში მეორე უდიდესი წარმოების ცენტრია ტაილანდის შემდეგ.

შემდეგ სექციებში, ჩვენ ვიკვლევთ ძირითად ფაქტორებს, რომლებიც განაპირობებს ამ EV ტრიბუტს და განვიხილავთ, თუ რა აქცევს ინდონეზიას შეღავათიან ადგილად უცხოური ინვესტიციებისთვის ამ სეგმენტში.

მთავრობის პოლიტიკა და მხარდაჭერის ზომები
ჯოკო ვიდოდოს მთავრობამ ჩართო ელექტრომობილების წარმოება ASEAN_Indonesia_Master Plan Acceleration and Expansion of Indonesia ეკონომიკური განვითარების 2011-2025 წლებში და გამოიკვეთა ელექტრომომარაგების ინფრასტრუქტურის განვითარება Narasi-RPJMN-2020-2024-versi-Bahasa-Inggris Plan-ში (N. 2020-2024 წწ.).

2020-2024 წლების გეგმის მიხედვით, ქვეყანაში ინდუსტრიალიზაცია, პირველ რიგში, კონცენტრირებული იქნება ორ ძირითად მიმართულებაზე: (1) სოფლის მეურნეობის, ქიმიური და ლითონის პროდუქტების ზედა დინების წარმოებაზე და (2) პროდუქციის წარმოებაზე, რომელიც ზრდის ღირებულებასა და კონკურენტუნარიანობას. ეს პროდუქტები მოიცავს სექტორების ფართო სპექტრს, ელექტრო მანქანების ჩათვლით. გეგმის შესრულებას მხარს დაუჭერს პოლიტიკის გათანაბრება პირველადი, მეორადი და მესამე სექტორში.
მიმდინარე წლის აგვისტოში, ინდონეზიამ გამოაცხადა ავტომწარმოებლების ორი წლით გახანგრძლივება, რათა დააკმაყოფილონ ელექტრო მანქანების სტიმულირების მოთხოვნები. ახლად შემოღებული, უფრო რბილი საინვესტიციო რეგულაციებით, ავტომწარმოებლებს შეუძლიათ დაჰპირდნენ 2026 წლისთვის ინდონეზიაში მინიმუმ 40 პროცენტიანი EV კომპონენტების წარმოებას, რათა მიიღონ სტიმული. მნიშვნელოვანი საინვესტიციო ვალდებულებები უკვე აღებულია ჩინეთის Neta EV ბრენდის და იაპონური Mitsubishi Motors-ის მიერ. იმავდროულად, PT Hyundai Motors Indonesia-მა წარმოადგინა თავისი პირველი შიდა წარმოების EV 2022 წლის აპრილში.

მანამდე ინდონეზიამ გამოაცხადა თავისი განზრახვა შეამციროს იმპორტის გადასახადი 50 პროცენტიდან ნულამდე ელექტრომობილების მწარმოებლებისთვის, რომლებიც აპირებენ ინვესტიციებს ქვეყანაში.

ჯერ კიდევ 2019 წელს, ინდონეზიის მთავრობამ გამოაქვეყნა სტიმულირების მთელი რიგი ელექტრო მანქანების მწარმოებლების, სატრანსპორტო ფირმებისა და მომხმარებლების მიმართ. ეს წახალისება მოიცავდა შემცირებულ იმპორტის ტარიფებს ელექტრომობილების წარმოებაში გამოყენებულ მანქანებსა და მასალებზე და სთავაზობდა საგადასახადო შეღავათებს მაქსიმუმ 10 წლით ელექტრომობილების მწარმოებლებს, რომლებიც ქვეყანაში სულ მცირე 5 ტრილიონი რუპიას (346 მილიონი აშშ დოლარის ექვივალენტი) ინვესტიციას ახორციელებდნენ.

ინდონეზიის მთავრობამ ასევე მნიშვნელოვნად შეამცირა დამატებული ღირებულების გადასახადი ელექტრომობილებზე 11 პროცენტიდან მხოლოდ ერთ პროცენტამდე. ამ ნაბიჯმა გამოიწვია ყველაზე ხელმისაწვდომი Hyundai Ioniq 5-ის საწყისი ფასის შესამჩნევი ვარდნა, რომელიც შემცირდა 51,000 აშშ დოლარიდან 45,000 აშშ დოლარამდე. ეს მაინც პრემიუმ დიაპაზონია ინდონეზიელი მანქანის საშუალო მომხმარებლისთვის; ინდონეზიაში ყველაზე იაფი ბენზინზე მომუშავე ავტომობილი Daihatsu Ayla $9000-დან იწყება.

ზრდის დრაივერები ელექტრომობილების წარმოებისთვის
მთავარი მამოძრავებელი ძალა ელექტრო მანქანების წარმოებაში არის ინდონეზიაში ნედლეულის უხვი შიდა რეზერვუარი.

ქვეყანა არის ნიკელის წამყვანი მწარმოებელი მსოფლიოში, რომელიც გადამწყვეტი ინგრედიენტია ლითიუმ-იონური ბატარეების წარმოებაში, რომლებიც უპირატესი არჩევანია ელექტრომობილების ბატარეებისთვის. ინდონეზიის ნიკელის რეზერვები შეადგენს გლობალური მთლიანი რაოდენობის დაახლოებით 22-24 პროცენტს. გარდა ამისა, ქვეყანას აქვს წვდომა კობალტზე, რომელიც ახანგრძლივებს ელექტრომომარაგების ბატარეებს და ბოქსიტს, რომელიც გამოიყენება ალუმინის წარმოებაში, რაც მთავარი ელემენტია ელექტრომომარაგების წარმოებაში. ნედლეულზე მზა ხელმისაწვდომობამ შეიძლება პოტენციურად შეამციროს წარმოების ხარჯები მნიშვნელოვანი მარჟით.

დროთა განმავლობაში, ინდონეზიის ელექტრომობილების წარმოების შესაძლებლობების განვითარებამ შეიძლება გააძლიეროს მისი რეგიონალური ექსპორტი, თუ მეზობელი ეკონომიკა განიცდის ელექტრომობილებზე მოთხოვნის ზრდას. მთავრობა მიზნად ისახავს 2030 წლისთვის 600 000 ელექტრომობილის წარმოებას.

წარმოებისა და გაყიდვების წახალისების გარდა, ინდონეზია ცდილობს შეამციროს ნედლეულის ექსპორტზე დამოკიდებულება და გადავიდეს დამატებითი ღირებულების მქონე საქონლის ექსპორტზე. ფაქტობრივად, ინდონეზიამ აკრძალა ნიკელის მადნის ექსპორტი 2020 წლის იანვარში, ამავდროულად აძლიერებს მის შესაძლებლობებს ნედლეულის დნობის, EV ბატარეების წარმოებისთვის და ელექტრომობილების წარმოებისთვის.

2022 წლის ნოემბერში Hyundai Motor Company (HMC) და PT Adaro Minerals Indonesia, Tbk (AMI) გააფორმეს ურთიერთგაგების მემორანდუმი, რომელიც მიზნად ისახავს უზრუნველყოს ალუმინის თანმიმდევრული მიწოდება ავტომობილების წარმოებაზე მზარდი მოთხოვნის დასაკმაყოფილებლად. თანამშრომლობა მიზნად ისახავს შექმნას ყოვლისმომცველი კოოპერატიული სისტემა წარმოებასა და ალუმინის მიწოდებასთან დაკავშირებით, რომელსაც ხელს უწყობს AMI, მის შვილობილ კომპანიასთან, PT Kalimantan Aluminum Industry (KAI) ერთად.

როგორც კომპანიის პრესრელიზშია ნათქვამი, Hyundai Motor Company-მა დაიწყო ოპერაციები ინდონეზიის საწარმოო ქარხანაში და აქტიურად არის ჩართული ინდონეზიასთან თანამშრომლობაში რამდენიმე დომენში, თვალი ადევნებს მომავალ სინერგიას საავტომობილო ინდუსტრიაში. ეს მოიცავს ინვესტიციების შესწავლას ბატარეის უჯრედების წარმოებისთვის ერთობლივ საწარმოებში. გარდა ამისა, ინდონეზიის მწვანე ალუმინი, რომელიც ხასიათდება დაბალი ნახშირბადის, ჰიდროელექტროენერგიის წარმოებით, ეკოლოგიურად სუფთა ენერგიის წყაროს გამოყენებით, შეესაბამება HMC-ის ნახშირბადის ნეიტრალურ პოლიტიკას. მოსალოდნელია, რომ ეს მწვანე ალუმინი დააკმაყოფილებს მზარდ გლობალურ მოთხოვნას ავტომწარმოებლებს შორის.
კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი მიზანია ინდონეზიის მდგრადობის მიზნები. ქვეყნის ელექტრომომარაგების სტრატეგია ხელს უწყობს ინდონეზიის მიზნების მიღწევას წმინდა ნულოვანი ემისიებისკენ. ინდონეზიამ ახლახან დააჩქარა ემისიების შემცირების მიზნები, ახლა მიზნად ისახავს 2030 წლისთვის 32 პროცენტით შემცირებას (29 პროცენტიდან). მნიშვნელოვნად შეამცირებს საერთო ემისიებს.

სამთო საქმიანობა განსაკუთრებით არ არის ინდონეზიის უახლეს პოზიტიური საინვესტიციო სიაში, რაც ნიშნავს, რომ ისინი ტექნიკურად ღიაა 100 პროცენტიანი უცხოური საკუთრებისთვის.

თუმცა, აუცილებელია უცხოელმა ინვესტორებმა იცოდნენ 2020 წლის მთავრობის დებულება No. 23 და 2009 წლის კანონი No4 (შესწორებული). ეს რეგულაციები ადგენს, რომ უცხოური საკუთრებაში არსებული მაინინგ კომპანიებმა თანდათან უნდა გადასცონ თავიანთი აქციების მინიმუმ 51 პროცენტი ინდონეზიელი აქციონერებისთვის კომერციული წარმოების დაწყებიდან პირველი 10 წლის განმავლობაში.

უცხოური ინვესტიციები ელექტრომომარაგების ქსელში
ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში, ინდონეზიამ მოიზიდა მნიშვნელოვანი უცხოური ინვესტიციები თავის ნიკელის ინდუსტრიაში, ძირითადად ორიენტირებული ელექტრო ბატარეების წარმოებაზე და მასთან დაკავშირებული მიწოდების ჯაჭვის განვითარებაზე.

აღსანიშნავი მაჩვენებლები მოიცავს:

Mitsubishi Motors-მა გამოყო დაახლოებით 375 მილიონი აშშ დოლარი წარმოების გაფართოებისთვის, Minicab-MiEV ელექტრომობილის ჩათვლით, დეკემბერში ელექტრომობილების წარმოების დაწყებას გეგმავს.
Neta, ჩინეთის Hozon New Energy Automobile-ის შვილობილი კომპანია, წამოიწყო Neta V EV-ის შეკვეთების მიღების პროცესი და ემზადება ადგილობრივი წარმოებისთვის 2024 წელს.
ორმა მწარმოებელმა, Wuling Motors-მა და Hyundai-მ, თავიანთი საწარმოო საქმიანობის ნაწილი გადაიტანეს ინდონეზიაში, რათა მიიღონ სრული სტიმული. ორივე კომპანია ინარჩუნებს ქარხნებს ჯაკარტას ფარგლებს გარეთ და არის წამყვანი პრეტენდენტები ქვეყნის ელექტრომობილების ბაზარზე გაყიდვების თვალსაზრისით.
ჩინელი ინვესტორები მონაწილეობენ ნიკელის მოპოვებისა და დნობის ორ მთავარ ინიციატივაში, რომლებიც მდებარეობს სულავესში, კუნძულზე, რომელიც ცნობილია ნიკელის უზარმაზარი მარაგებით. ეს პროექტები დაკავშირებულია საჯარო ვაჭრობის მქონე სუბიექტებთან Indonesia Morowali Industrial Park და Virtue Dragon Nickel Industry.
2020 წელს, ინდონეზიის ინვესტიციების სამინისტრომ და LG-მ მოაწერეს ხელი 9,8 მილიარდი აშშ დოლარის მემორანდუმს LG Energy Solution-ისთვის, რათა ინვესტირება მოახდინოს ელექტრომომარაგების ქსელში.
2021 წელს LG Energy-მ და Hyundai Motor Group-მა დაიწყეს ინდონეზიაში ბატარეის უჯრედების პირველი ქარხნის განვითარება, რომლის საინვესტიციო ღირებულებაა 1.1 მილიარდი აშშ დოლარი, რომელიც შექმნილია 10 გვტ/სთ სიმძლავრის მქონე.
2022 წელს ინდონეზიის საინვესტიციო სამინისტრომ გააფორმა მემორანდუმი Foxconn-თან, Gogoro Inc-თან, IBC-სთან და Indika Energy-სთან, რომელიც მოიცავს ბატარეების წარმოებას, ელექტრომობილობას და მათთან დაკავშირებულ ინდუსტრიებს.
ინდონეზიის სახელმწიფო სამთო კომპანია Aneka Tambang-მა პარტნიორობა გაუწია ჩინურ CATL ჯგუფს ელექტრომობილების წარმოების, ბატარეების გადამუშავებისა და ნიკელის მოპოვების შეთანხმებაში.
LG Energy აშენებს 3,5 მილიარდი აშშ დოლარის ღირებულების დნობის ქარხანას ცენტრალურ ჯავის პროვინციაში, რომელსაც შეუძლია ყოველწლიურად 150,000 ტონა ნიკელის სულფატის წარმოება.
Vale Indonesia და Zhejiang Huayou Cobalt თანამშრომლობდნენ Ford Motor-თან, რათა დააარსონ ჰიდროქსიდის ნალექის (MHP) ქარხანა სამხრეთ-აღმოსავლეთ სულავესის პროვინციაში, რომელიც დაგეგმილია 120,000 ტონა სიმძლავრეზე, მეორე MHP ქარხანასთან ერთად 60,000 ტონა სიმძლავრით.